Green Assurance

De manier waarop organisaties verantwoording afleggen over hun rol in de maatschappij verandert in hoog tempo. De vraag van stakeholders om informatie, zowel financieel als niet-financieel, neemt fors toe. Het maatschappelijk verkeer is anno 2022 redelijk sceptisch over de betrouwbaarheid van de gedeelde ‘groene’ informatie. Er zijn ook te veel voorbeelden van ‘greenwashing’, goede sier maken met onjuiste groene getallen richting het publiek. Feitelijk kan ‘greenwashing’ op die manier gezien worden als een vorm van maatschappelijke fraude.

Steeds meer organisaties begrijpen dit en leggen (vrijwillig) verantwoording af in een duurzaamheidsverslagCO2-emissierapportages en andere soorten rapportages. Cruciaal voor de geloofwaardigheid is hierbij dat de organisaties kunnen aantonen dat de informatie betrouwbaar is. Nieuwe Europese regelgeving over duurzaamheidsinformatie in jaarverslaggeving zorgt ervoor dat grote ondernemingen in de nabije toekomst een assurance-opdracht bij de verplichte duurzaamheidsinformatie moeten laten uitvoeren. Deze verplichting zal ook impact hebben op ondernemingen die niet direct onder de nieuwe EU-regelgeving vallen, maar onderdeel zijn van de keten met daarin partners die wel aan de nieuwe verplichtingen moeten voldoen. Ofwel, groene, betrouwbare informatie, wordt een thema voor alle ondernemingen, groot en klein.

Framework

Als Coney Minds volgen we al een groot aantal jaren de ontwikkeling van Green Assurance. Er zijn de afgelopen tien tot twintig jaar wereldwijd heel veel audit en sustainability framework ontwikkelingen geweest.

Het meest indrukwekkende en tevens meest toonaangevende raamwerk,  is het Global Reporting Initiatief. Het Global Reporting initiatief is ontwikkeld om ‘zekerheid’ toe te voegen aan duurzaamheidsinformatie. Het is een misverstand dat deze standaard er alleen is voor multinationals. We zien dat steeds meer MKB+ ondernemingen willen bijdragen aan een duurzame wereld.

Recente ontwikkelingen

Sinds 2018 moeten bepaalde grote ondernemingen en groepen niet-financiële informatie en informatie over diversiteit bekendmaken in hun bestuursverslag op basis van de Non-Financial Reporting Directive (NFRD). Hierbij moeten zij onder andere aandacht besteden aan milieu, sociale aangelegenheden en de bestrijding van corruptie en omkoping.

In 2020 heeft de AFM de wens uitgesproken voor een internationale standaard voor niet-financiële informatie in verslaggeving. De AFM is daarbij voorstander van ‘integrated reporting’, waarbij alle relevante financiële en niet-financiële informatie over een organisatie samen wordt gepresenteerd. De AFM pleit voor het opnemen van niet-financiële informatie in het bestuursverslag van een onderneming en deze als verplichting ook op te leggen aan grote niet-OOB’s. Dit betekent dat het belang van dit onderwerp steeds groter wordt.

De Europese Commissie (verder: EC) heeft een vooruitstrevend actieprogramma inzake duurzaamheid. Een van de instrumenten om Europa naar een duurzame economie te leiden, is via betere transparantie. Daarom is in 2021 een Europees richtlijnvoorstel gepubliceerd voor een verdere regulering van duurzaamheidsrapportages van ondernemingen: het Corporate Sustainability Reporting Directive (hierna: de CSRD).

Tijdspad CSRD

Het voorstel van de Europese Council, gebaseerd op de review van het CSRD-voorstel van de EC, bestaat uit een stapsgewijze invoering voor (Counseil de L’Union Européen 2022), te beginnen vanaf verslagjaar 2024 voor de ondernemingen die al onder de NFRD (EC 2014) vielen, gevolgd door alle grote ondernemingen vanaf verslagjaar 2025 en vanaf verslagjaar 2026 uiteindelijk alle beursgenoteerde midden- en kleinbedrijven.

De ondernemingen die onder de CSRD gaan vallen, moeten voor de verplichte duurzaamheidsinformatie een externe assurance-opdracht laten uitvoeren. Uit de CSRD blijkt dat het object van assurance breder is dan alleen de verplichte duurzaamheidsinformatie in het bestuursverslag. Het betreft bijvoorbeeld informatie over welk percentage van de omzet, operationele kosten of investeringen gerelateerd is aan duurzame economische activiteiten. Met dit laatste wordt de relatie met de jaarrekeningcontrole nauwer.

Voor de wettelijk verplichte duurzaamheidsinformatie in het bestuursverslag moet de auditor nagaan of dit in overeenstemming is met de CSRD, inclusief de Europese standaarden voor de duurzaamheidsinformatie.

Accountancy Expo 2021

Masterclass met Onno Wouters & Margreet Boersma

Voorbeeld: Verbruik plastic terugbrengen

Een productiebedrijf heeft als doelstelling geformuleerd om in de komende vijf jaar het verbruik van plastic met 80% te verlagen. De onderneming heeft per stap in het productieproces het verbruik van plastic (in kilogrammen) in kaart gebracht. Deze informatie is verrijkt met inkoopdata van het plastic door middel van een analyse van het inkoopproces. De onderneming werkt met drie verschillende plasticleveranciers. Er is een duidelijke nulmeting gemaakt.

Wij hebben een data-analyse oplossing gemaakt om het verbruik de komende vijf jaar per stap in het productieproces te meten. We maken dit verbruik transparant en visualiseren de plastic flow. De cliënt neemt de plastic KPI’s op in een rapportage van niet-financiële informatie. Wij toetsten de betrouwbaarheid van deze KPI’s door ongoing monitoring van de achterliggende brondata.

In twee overzichtelijke stappen

Onze werkwijze

1

Wij gaan de dialoog aan

In dialoog met onze cliënten ervaren wij dat steeds meer MKB+ ondernemingen op zoek zijn naar antwoorden op de volgende vragen:

  • Welke relevante informatie rondom onze duurzaamheidsdoelstellingen willen we delen?
  • Welke thema’s betrekken we in onze rapportages?
  • Hoe bewaken we de betrouwbaarheid en meetbaarheid van deze informatie?
2

Wij zijn een klankboord

Wij zien het als onze uitdaging om hier met onze cliënten een realistisch verhaal van te maken. We zijn een klankboord voor de opzet van relevante KPI-rapportages en toetsen de juistheid van de KPI’s en de achterliggende data.