Nog een week en dan start mijn zomervakantie en sluiten we ruim zes maanden busy seasonal af.
Tijd om straks o.a. weer wat boeken te lezen en na te denken.
Nog een paar overwegingen voordat ik paar weken offline ben.
AI Auditing bestaat niet.
En als het al zou bestaan, dan is het iets heel anders dan wat nu vaak geroepen wordt.
In 2025 zien we auditors enthousiast gebruikmaken van LLM’s die helpen bij het schrijven van Python-code, het verbeteren van scripts en het genereren van queries. Handig? Zeker. Nuttig? Absoluut.
Maar noem dat alsjeblieft geen AI Auditing.
Een auditor die een LLM gebruikt om een script te genereren en dat vervolgens “AI Auditing” noemt,
is als een timmerman die een hamer koopt van een fabrikant die met hulp van een LLM het ontwerp iets heeft verfijnd en zichzelf dan trots AI-Timmerman noemt.
De hamer blijft een hamer.
Het vakmanschap zit nog steeds in het hoofd, de handen en het oordeel van de timmerman.
De fabrikant maakte het gereedschap misschien wat beter, maar het blijft gereedschap.
Het oorspronkelijke idee achter AI Auditing was anders:
Een zelflerend systeem dat, gevoed met databronnen, de jaarrekening en historische controlegegevens,
zélf context begrijpt, risico’s herkent, verbanden legt en relevante controle-informatie aanlevert.
Zonder vooraf ingestelde regels. Zonder menselijke instructie.
Een auditrobot die assurance by design levert.
Maar dat is niet wat er nu gebeurt.
Wat we doen is old school data-analyse. Alleen dan met modernere tools.
Slimmer, sneller, beter gedocumenteerd. Maar nog steeds gestuurd door mensen.
En gelukkig maar.
Laten we dus stoppen met het plakken van AI-labels op wat gewoon data driven auditing is.
Want als we niet scherp blijven op taal, raken we ook onze vakinhoud kwijt.
Pieter de Kok RA
