LinkedIn is nog steeds een heerlijke bron van inspiratie. Met een paar duizend kleurrijke connecties loopt mijn tijdslijn dagelijks vol met de meest uiteenlopende berichten. Heel veel accountancy-spam, steeds meer accountancystudenten waar de mooie diversiteit van ons beroep vanaf spat en natuurlijk heel veel datagoeroes. Die laatste categorie groeit hard, ook in de Nederlandse accountancy.
Naarmate de relatie langer is, begin je mensen echt te leren kennen. Het is net alsof ze je woonkamer binnen wandelen, gezellig op de bank gaan zitten en een kop koffie weglurken.
Soms verbazen mensen je. Denk je ze net een beetje te begrijpen, ontpopt die persoon zich tot een heuse corona-ontkenner of een antivirus tokkie. Op vrijdagmiddag op het Binnenhof onder het Torentje met een pan en lepel in de hand, protesteren tegen de boze coronawereld.
Ook deze maand was het weer genieten op LinkedIn. Het begon al met mijn eigen interview op het collegaplatform Accountancy Vanmorgen. Het jaar 2020 van Pietertje. Een uitspraak dat ik vind dat ons beroep een zeer positieve maatschappelijke footprint heeft en dat de zorgen over ons beroep uit Den Haag (iets met biased algoritmes en 30.000 gezinnen verwoest) wat overtrokken zijn, leverde een spontane uitnodiging van de kwartiermakers op.
In februari staat die afspraak online. Hoewel ik natuurlijk zowat de laatste lantaarndrager ben in de lange rij mensen waarmee al is gesproken, kijk ik er toch naar uit. Wie weet, kans is klein, heb ik nog één briljant inzicht dat nog niet eerder is gedeeld.
Natuurlijk is onze eigen NBA ook actief op LinkedIn. Zo las ik dat de laatste ALV in de ogen van het bestuur prima is verlopen. Ik was ook digitaal op de ALV aanwezig en had inderdaad ook het idee dat een en ander wat betreft het governanceplan zeer goed was voorbereid. Een enthousiaste speech van Berry, veel medestanders in de Zoom met blijde boodschappen over ‘faculties en communities’ en bijna geen kritisch geluid. Zeker geen discussies. Toeval of niet, een paar dagen later lees ik op LinkedIn een post van zeer gewaardeerd collega (en mede Loftrompet-winnaar, zelfde jaar) John:
“NBA-ledengroepen worden anders ingericht: kosten € 600.000. WHIDA? Oftewel: Wat Heb Ik Daar Aan?” Water under the bridge, dear John, zeggen we dan.
Ik heb ook met plezier de post gelezen over de nieuwe voorzitter en de vereisten. Jong, modern, mkb, verbindend, knap, innovatief. Alsof ik mijn eigen LinkedIn-profiel voorbij zag komen, copy paste. Ik ben niet gebeld door het exclusieve wervingsbureau. Jammer, maar mijn oudste vertelde mij niet teleurgesteld te zijn. “Je hebt al druk zat.” En zo is het.
In het kader van opvallende berichten las ik dat onze Berry de Linda leest. “Bericht van vandaag in notabene de Linda. Maar dit geloof je toch niet?” Berry is verbaasd dat de compensatie van de toeslagenaffaire weer gelijk moet worden afgedragen aan de Belastingdienst. In Den Haag wordt overduidelijk goed geluisterd naar Berry en niet alleen om de NBA-standpunten (er wordt niet gelobbyd, begreep ik op laatste ALV), want een paar dagen later zijn alle schulden spontaan kwijtgescholden aan 30.000 gezinnen door het demissionair kabinet. Ook hier, toeval bestaat niet.
Verder had mijn vriend Fouk corona, terwijl we vlak daarvoor nog samen een inspirerend tien jaar IT Auditing Kring SRA online event hadden georganiseerd. Onder leiding van Eric-Jan Kreuze een echt ‘hoogtepunt’ event, met leuke sprekers en inhoudelijk mooie discussies over alle wat met IT Auditing had te maken. Ondertussen, net als voorgaande maanden, lees ik ook in januari op LinkedIn dat data-analyse in de audit steeds iets nieuws is. Blijft fascinerend.
Paar dagen geleden vroeg Joris zich af of de NOW-controle niet slimmer kan. Hiermee het gras wegmaaiende voor mijn voeten, omdat ik net een brief aan Wopke had gestuurd, of we de NOW-controle niet beter ‘van bovenaf’ met hulp van de Rekenkamer of mijn ADR-vrienden kunnen organiseren. Met een paar (dit keer) niet-discriminerende algoritmes de NOW outliers detecteren. Leek mij handiger dan 20.000 1:1 zoek-zoek-controles uit te rollen. Dat vond Joris blijkbaar ook en zelfs Antoinnette had een Lieve Wopke-brief op LinkedIn gepost rondom het dreigende NOW-debacle.
Onze Endymion is liefhebber van Contemporary Art en heeft in Amsterdam Zuid-Oost een eigen voetbalclub. Een man van tegenpolen. Dat vind ik altijd interessant. De prijs voor de meest actieve Linked-inner, iemand uit onze inner circle, gaat naar Leen; werkelijk de meest actieve LinkedIn-gebruiker van 2020 – bij deze nog een award! En Leen, nooit meer Trump he!
Natuurlijk zijn er ook de Stille en de Afwezige op LinkedIn. Ome Jan is op dit platform erg actief, maar op LinkedIn niet bestaand, Marcel is meer op FD.nl te vinden dan actief op LinkedIn.
Maar dan, tromgeroffel… waarom ik deze blog wilde schrijven. Een serieuze kwestie, belangrijker dan NOW, kwartiermakers, governance of een nieuwe voorzitter. Mijn Arnout, ons aller Arnout, iemand die al sinds de Tuacc-tijd (2010-2014) als niet-accountant mij bijna dagelijks op LinkedIn inspireert, deze Arnout wil heel graag bestuurslid worden van de NBA.
Tot mijn grote verbazing en groot verdriet wil het bestuur van de NBA hem niet overwegen als kandidaat. Arnout plaatste dit treurige bericht afgelopen week op LinkedIn en binnen letterlijk een paar uur had hij tientallen, zo niet honderden (meer mensen dan op de ALV verschijnen, zelfs digitaal) steunbetuigingen, en mensen die voor hem willen vouchen, zoals ik zou doen.
Mijn hart maakte een sprongetje. Is de accountantswereld dan toch goed, verschoond van partijpolitiek, en krijgt Arnout een echte kans om als niet-accountant ons beroep nog een stapje mooier te maken? Een dag later stortte mijn wereld in: Arnout trok zich en publiek op LinkedIn terug als kandidaat-bestuurslid. Uit liefde voor het beroep – hij wilde een andere kandidaat vooraf niet beschadigen, als er een verkiezingsstrijd zou losbarsten.
Deze ondersteuning is goedgekeurd door ondergetekende, mocht hij van gedachten veranderen.
Tot op LinkedIn.
