Ben er weer. Was even op vakantie in Mexico met mijn pa van 84 jaar. Altijd inspirerend om tijd door te brengen met iemand die al 84 jaar positief in het leven staat, ondanks alle tegenslagen.
Zet je aan het denken. Mijn gedachten gingen terug n aar Tuacc, de veranderingsbeweging, ligt inmiddels alweer ruim negen jaar achter ons. Mijn dochter is namelijk recent negen geworden. De dag na Tuacc Meetup nummer 3 werd ze geboren. Mooie tijden!
Een Tien Jaar Lang Over Accountancy Praten mijlpaal komt er nu aan. Wat een feest!
Wat hebben we veel beleefd, dieptepunten, soms een hoogtepunt, Accountancywatcher zijn, is bijna een full-time job.
Afgaande op wat ik hoor op diverse podia, onze huissite en andere websites zoals The Accountables (https://www.theaccountables.nl), lijkt het of we nog 10 jaar door kunnen praten. Het houdt nooit op. Elk jaar melden zich nieuwe stamgasten in het debat café op Accountant.nl. De reacties van de stamgasten kan ik inmiddels voorspellen zonder ingewikkeld algoritme.
De Tuacc onderwerpen gingen niet over heel drastische ingrijpen, eigenlijk over de alledaagse uitdagingen. Beetje het CTA gevoel van vlak voor de kerst.
Tuacc wilde innovatieve ontwikkelingen een plek geven, sparren over het updaten van opleidingen, een warm pleidooi voor waardevolle permanente educatie en samenwerken op het gebied van nieuwe auditmethodologie.
Uiteraard waren we voor het verhogen van de wettelijke grens van controle om ruimte te maken voor vrijwillige controles. We wilden ook graag een gezamenlijk Innovatie lab. Samen nieuwe diensten en mooie accountancy dingen ontwikkelen. Heerlijk naïef.
Dat was #tuacc1.0. Een #tuacc2.0 is nooit ontstaan.
De NBA heeft met de “jonge partners” een poging gewaagd rondom de 53 maatregelen. Wie van die groep is nog actief in audit by the way? Later was er de veel besproken Arenagroep (ik heb mijn bijdrage geleverd) en hierop aansluitend een vernieuwingsagenda. Nu is er een #accountech waarvoor ik heb bedankt.
Ik ben zelf na Tuacc ondergedompeld geraakt in het werk. Voor mij persoonlijk is er afgelopen 10 jaar erg veel veranderd, qua mindset en ook wat betreft invulling van mijn dagelijkse rol, ook zeker door de teleurstellingen die achter mij liggen.
Niet al mijn stippen op de horizon zijn dichterbij gekomen. De balans bewaken tussen werken in het nu, het vooruitkijken, het willen innoveren, is uitdagend.
Ik heb vier passies ; mijn gezin (Ana, Daniel en Ana Rebeca), Mexico (ik heb de leukste schoonfamilie daar), data driven technologie en jeugdig accountancytalent slimmer maken. Voor hen staat mijn deur altijd open.
Ik heb bijna 10 jaar heel hard met heel veel plezier voor EY gewerkt. Maar ik dacht in 2004 dat het qua technologie en mensmens slimmer kon. Moderner.
Dat denk ik nog steeds, want heel veel is er op gebied van technologie niet écht veranderd. De marketingmachine buiten beschouwing gelaten. Mijn mentor bij EY vertelde mij in 1994 over kunstmatige intelligentie en neurale netwerken in de audit. Het had ook gisteren kunnen zijn.
Met Coney ben ik nu bijna 15 jaar onderweg op terreinen als: Data Driven Auditing en Business Analytics. Vallen en opstaan. Vooral het eerste. Zit nog vol ideeën.
Vandaag de dag geloof in ik een eenvoudige data driven gereedschapskist voor auditors, snel op te ruimen, bij te vullen, goed te onderhouden, up te daten, niet al te ingewikkeld.
Ik ben fan van ondernemende mensen in ons beroep, mensen die durven hun nek uit te steken.
Ik heb een hekel aan mensen die voor de bühne mooie verhalen hebben over innovatie (marketing) en het accountantsberoep, maar eigenlijk alleen maar vanaf de zijlijn meelopen en roepen dat het anders kan en moet.
Diezelfde aversie heb ik ook tegen mensen die juist ongefundeerd kritiek hebben op ons beroep zonder onderdeel te willen zijn van de oplossing.
Uitdagingen benoemen, maar ook proberen daar een oplossingsrichting tegenover te zetten. Dingen doen is mijn drive.
Terug naar het speelveld en de verandering. Waar ik tien jaar geleden nog écht boos kon worden over het gebrek aan daadkracht in ons beroep om antwoorden te vinden op uitdagingen, boos om het ontbreken van de wil om te leren van de terechte kritiek, maak ik mij nu veel meer zorgen over de aanhoudende negativisme, het doorlopende debat over wat er allemaal beter moet en het totaal gebrek aan positief leiderschap.
Mij betreft is het tijd om 10 jaar “overwegend negatief praten over Accountancy” af te sluiten en samen te genieten van thema’s en uitdagingen die we positief kunnen oppakken. Met een realistische mindset.
In tegenstelling tot wat ik veel lees en hoor is ons vak namelijk geen rocketscience. Sterker, het is eigenlijk een relatief eenvoudig beroep. De uitdagingen zijn ook redelijk te overzien.
Ik hoor dat het niet leuk meer is, dat we daarom met te weinig mensen zitten. Dit in combinatie met een toenemende druk vanuit kwaliteit (geen idee wat dit precies is maar ik roep ook maar wat) en vanuit compliance.
“Innovatie komt niet van de grond, (innovatie is jeukwoord), talentvolle mensen rennen het vak uit”.
Ik hoor het, ik hoor het.
Een mix van Kennisdeling, Talenten opleiden, Mix van Talenten in een team krijgen, Drive om Meerwaarde te willen leveren, Samenwerken, Mensmens factoren achter de cijfers te willen zien, Technologie slim inzetten, Rug Rechthouden etc bepalen de kracht van een accountancy team anno 2020. Dit managen, is 95% van kwaliteitsvraagstuk. Veel moeilijker is het niet. Geen rocketscience.
Er is technologie in overvloed. Er zijn kantoren die bewust wel of bewust niet investeren in technologie. Voor beide extremen en ook (nog) voor de tussenvormen is er blijkbaar een markt.
Er hoeft dus niet door iedereen heel enthousiast te worden geïnnoveerd om een goede boterham te verdienen of een goede dienstverlening in richten. Op elke potje past een klant. Deze (markt) keuzes worden bewust gemaakt.
Het willen aanjagen of opjagen van innovatie moet geen doel op zich zijn binnen ons beroep. 1.0, 2.0, 3.0 er zijn keuzes en smaken. Er zijn genoeg andere thema’s om juist wel in te investeren, in door te ontwikkelen.
En dat is ook de reden dat ik deze column schrijf. Hoewel ik de sfeer in Accountantsland wat treurig vind, een nieuwe rel ligt altijd snel om de hoek, ben ik (nog steeds) enthousiast over ons beroep in het nu. Ik ga proberen een positief geluid te laten horen, ook in 2020, zonder weg te kijken voor wat niet goed gaat.
We hoeven niet altijd tien jaar vooruit te kijken. 1994 is ver genoeg…en we hoeven niet alleen naar technologie sec te kijken.
Ik heb er nog steeds zin in. We hebben een prachtig beroep!
